ODCINEK 10 – „Fatum”
Onyks z Bronką zamierzają udać się na dwutygodniowy urlop do Otwocka. Na ten czas dowództwo nad oddziałem Pazur przejmuje Dager. Para wyznaje sobie miłość. Dzwoni mama Onyksa i prosi, żeby pojawił się w domu – ma coś dla niego. Jadwiga wybiera się do ginekologa, który potwierdza jej obawy. Dager dowiaduje się od Wagi, że Jadwiga jest z nim w ciąży i zdecydowała się na aborcję. Dager jedzie do gabinetu i w ostatniej chwili powstrzymuje lekarza przed zabiegiem. Podejmują z Jadwigą decyzję o szybkim ślubie. W mieszkaniu matki Onyksa, na dawno niewidzianego narzeczonego, czeka Zosia. Nieświadomy niczego, szczęśliwy Onyks przedstawia matce swoją nową narzeczoną Bronkę i jej synka Józia. Maria jest zszokowana, natomiast Zosia rozumie sytuację, w której wszyscy się znaleźli. Przed wyjazdem do Otwocka Onyks wymyka się na ostatnią akcję. Grupa ma za zadanie odnaleźć broń zakopaną przez Gozdawę w 1939 roku. Akcja kończy się niepowodzeniem. Onyks zostaje zabrany na posterunek.
Sceny z serialu:
- prezentowanym odcinku por. Ostoja to prawdopodobnie Stefan Matuszczyk „Porawa”,
- scena próby rozbrojenia Niemca w sklepie – autentyczna ale dotyczyła żołnierzy patrolu „Ptaków”, a nie Bąków,
- scena upuszczenia broni przez Kiecalę – autentyczna. Przy jednej z akcji żołnierzy oddziału Erwina Tetzlaffa „Zakalca”, Kazimierza Markiewicza „Cuga” i Józefa Fabisiaka „Boksera” w dniu 27 maja 1943 r., temu ostatniemu podczas markowania zawiązania sznurowadła wypadł na ulicy pistolet. Był ścigany przez Niemców. Podczas ucieczki chciał przebiec przez bramę przechodnią przy ul. Chmielnej nr 7, lecz wbiegł w bramę nr 5. „Bokser” popełnił samobójstwo walcząc do końca z Niemcami. Według J. Kuleszy uciekał samotnie, a według I. Horodeckiej uciekali wszyscy trzej, a tylko „Bokser” pomylił numer bramy (J. Kulesza, Z wyroku Polski Podziemnej; I. Horodecka, Szybko i skutecznie),
- sceny dot. ślubu „Dagera” – fikcja bowiem w rzeczywistości „Naprawa” był żonaty
- akcja poszukiwania zakopanej broni – autentyczna. Miała miejsce w nocy z 18 na 19 lipca 1943 r. na Targówku w piwnicy domu przy ul. Piotra Skargi. Przeprowadzona przez 993/W wspólnie z oddziałem żoliborskim AK „Porawy”,
- scena pobicia bahnschutza – autentyczna
- scena zatrzymania „Onyksa” – autentyczna. Rankiem 19 lipca 1943 r., gdy z akcji poszukiwania broni wracali „Twardy”, „Cug” i „Zakalec” zobaczył ich niemiecki patrol. „Twardy” nakazał żołnierzom wycofać się, zaś sam zaś podszedł do patrolu. Reszta odbyła się jak na filmie – wątpliwości wzbudził numer broni. „Twardy” został zatrzymany i doprowadzony na posterunek żandarmerii. Tam sprawdzono, że nie figuruje w rejestrze funkcjonariuszy Kripo i przewieziono go do gestapo.
One thought on “„Ludzie i Bogowie” – co jest prawdą, a co fikcją?”