10 marca 1822 roku w Manieczkach zmarł Józef Rufin Wybicki – autor słów Mazurka Dąbrowskiego, pieśni, która stała się polskim hymnem narodowym. Warto jednak zaznaczyć, że jego życie i działalność wykraczały daleko poza twórczość literacką. Był nie tylko poetą, ale również prawnikiem, politykiem, reformatorem i aktywnym uczestnikiem najważniejszych wydarzeń politycznych swojej epoki.
Józef Rufin Wybicki urodził się 29 września 1747 roku w w Będominie na Pomorzu. Od najmłodszych lat wykazywał zainteresowanie sprawami publicznymi. Z wykształcenia był prawnikiem, a już w wieku 20 lat rozpoczął karierę polityczną jako poseł na sejm. Jego protest przeciwko decyzjom Sejmu Repninowskiego był jedną z ostatnich prób zastosowania zasady liberum veto w sposób pozytywny. Jako uczestnik konfederacji barskiej brał udział w misjach dyplomatycznych, podróżując po Europie i szukając poparcia dla sprawy polskiej.
Wybicki aktywnie angażował się w wydarzenia burzliwego okresu końca XVIII wieku. Przystąpił do konfederacji targowickiej, jednak szybko porzucił to stronnictwo i stanął po stronie powstańców w czasie insurekcji kościuszkowskiej. Współpracował z generałem Janem Henrykiem Dąbrowskim, z którym w 1794 roku podjął walkę o Wielkopolskę.
Wybicki odegrał kluczową rolę w tworzeniu Legionów Polskich we Włoszech, które miały stać się zalążkiem przyszłej armii odrodzonej Polski. To właśnie podczas pobytu w obozie legionistów w 1797 roku napisał Pieśń Legionów Polskich, znaną dziś jako Mazurek Dąbrowskiego. Pieśń ta szybko stała się symbolem nadziei na odzyskanie niepodległości i towarzyszyła Polakom w wielu momentach dziejowych.
>>> Czytaj także: 26 lutego 1927 r. Mazurek Dąbrowskiego został oficjalnie polskim hymnem państwowym <<<
Józef Wybicki aktywnie działał na rzecz odbudowy państwa polskiego. W 1807 roku miał swój udział w powstaniu Księstwa Warszawskiego, a jako senator-wojewoda był jedną z kluczowych postaci tej epoki. W 1809 roku organizował obronę Wielkopolski podczas wojny polsko-austriackiej. Po kongresie wiedeńskim w 1815 roku współtworzył Królestwo Polskie i objął funkcję senatora oraz prezesa Sądu Najwyższego.
Józef Wybicki zmarł 10 marca 1822 roku pozostawiając po sobie bogaty dorobek literacki i polityczny. Choć pisał dramaty, libretta operowe, komedie i wiersze, w powszechnej świadomości przetrwał głównie jako autor Mazurka Dąbrowskiego.