22 grudnia 1914 roku rozpoczęła się bitwa pod Łowczówkiem, która została stoczona przez I Brygadę Legionów Józefa Piłsudskiego walczącą po stronie Austro-Węgier z Rosjanami. Walki trwały 3 dni podczas których brygada przeprowadziła pięć wielkich szturmów i odparła aż szesnaście kontrataków.
W grudniu 1914 roku rosyjska 3 Armia generała Radko Dimitriewa rozpoczęła kontrofensywę w rejonie Łowczowa i Łowczówka, zagrażając przerwaniem linii frontu między 4 Armią arcyksięcia Józefa Ferdynanda a 3 Armią generała von Bojny. W obliczu groźby okrążenia wojsk austro-węgierskich zadanie powstrzymania Rosjan powierzono I Brygadzie Legionów Polskich.
Legioniści zaatakowali niezwłocznie po przybyciu na pole bitwy. O zmierzchu 22 grudnia rozpoczęli szturm na strategiczne wzgórza 360 i 343. 1 Pułk, dowodzony przez majora Edwarda Rydza-Śmigłego, zdobył wzgórze 360 w brawurowym ataku, walcząc bagnetami i kolbami karabinów. Z kolei 5 Pułk, pod dowództwem kapitana Kazimierza Ścibora-Rylskiego, natrafił na silny ogień artyleryjski, co zmusiło żołnierzy do wstrzymania ataku na wzgórze 343 do świtu.
23 grudnia, po wsparciu ogniem artyleryjskim i posiłkach z piechoty węgierskiej, legioniści zdobyli wzgórze 343. Sukces ten pozwolił na utrzymanie całego pasa wzgórz w rękach państw centralnych.
Wigilijny dzień 24 grudnia przyniósł mordercze walki. Rosjanie, wzmocnieni odwodami, prowadzili intensywny ostrzał i kontrataki. W nocy z 23 na 24 grudnia przeciwnik zbliżył się do pozycji legionistów na odległość zaledwie 50 metrów. Heroiczne odpieranie ataków przez Polaków trwało cały dzień.
Ostatecznie, 25 grudnia, Rosjanie przeprowadzili zmasowany szturm. Z uwagi na gęstą mgłę walki toczyły się głównie na bagnety. Pogarszająca się sytuacja strategiczna oraz zagrożenie oskrzydleniem zmusiły dowództwo do wydania rozkazu odwrotu. Wycofanie brygady, przeprowadzone w trudnych warunkach, było dowodem kunsztu dowódczego kapitanów Berbeckiego i Rylskiego.
Mimo odwrotu, I Brygada Legionów zrealizowała swoje zadanie – powstrzymano rosyjski marsz i umożliwiono Austro-Węgrom ustabilizowanie frontu, który utrzymał się do ofensywy pod Gorlicami w maju 1915 roku.
Straty Brygady były znaczące: zginęło 128 żołnierzy, a 342 zostało rannych. Bitwa pod Łowczówkiem była jednym z najważniejszych epizodów w historii Legionów Polskich. Na Grobie Nieznanego Żołnierza w Warszawie znajduje się tablica upamiętniająca to starcie.