W nocy z 27 na 28 lutego 1942 roku, w małej miejscowości Bruneval nad kanałem La Manche, brytyjscy komandosi przeprowadzili operację Biting, znaną również jako rajd na Bruneval. Była to tajna operacja brytyjskiego Dowództwa Operacji Połączonych, której celem było zdobycie niemieckiego radaru typu Freya.
Zwiad lotniczy RAF-u w 1941 roku ujawnił istnienie pewnej liczby instalacji radarowych, których dokładne przeznaczenie pozostawało nieznane. Niektórzy brytyjscy naukowcy podejrzewali, że te instalacje mogą mieć związek z dużymi stratami ponoszonymi przez brytyjskie bombowce podczas nalotów na cele w okupowanej Europie. W związku z tym postanowiono przeprowadzić rajd na jedną z tych stacji radarowych, aby zdobyć i zdemontować najważniejsze części, które mogłyby zostać dokładnie zbadane w Wielkiej Brytanii.
Cel ataku wybrano w pobliżu Bruneval na wybrzeżu Normandii. Z uwagi na silne niemieckie umocnienia nadbrzeżne, zdecydowano się na desant spadochronowy, aby zaskoczyć Niemców i zminimalizować ewentualne straty własne. Tuż przed północą 27 lutego niewielki oddział spadochroniarzy pod dowództwem majora Johna Frosta wylądował we Francji, kilka kilometrów od celu ataku. Po skutecznym dotarciu do willi, gdzie znajdował się radar, żołnierze zlikwidowali niemiecki garnizon i przystąpili do demontażu radaru.
Najważniejsze elementy radaru zostały pomyślnie zdemontowane, a grupie Frosta udało się bez większych strat dotrzeć na plażę, gdzie doszło do krótkiej wymiany ognia z Niemcami. Ostatecznie udało im się dostać na pokłady kilku okrętów, które zabrały ich do Wielkiej Brytanii. Operacja zakończyła się sukcesem: straty były minimalne, a przywiezione części radaru umożliwiły brytyjskim naukowcom lepsze zrozumienie niemieckich postępów w dziedzinie technologii radarowej.
Operacja Biting, mimo że w swoim zasięgu nie była wielka, miała ogromne znaczenie strategiczne. Pozwoliła brytyjskim siłom na zdobycie cennych informacji na temat niemieckich radarów oraz umożliwiła podjęcie konkretnych działań w celu neutralizacji tych urządzeń.
Rajd na Bruneval miał ogromne znaczenie nie tylko pod względem militarnej skuteczności, ale również dla brytyjskiego społeczeństwa. Brytyjskie media poświęciły sprawie szeroką uwagę przez kilka tygodni po akcji, co wywarło istotny wpływ na społeczną świadomość i morale. W rezultacie za wyjątkową odwagę i determinację uczestników rajdu przyznano im kilka zaszczytnych odznaczeń.
15 maja 1942 roku specjalny dodatek do London Gazette ogłosił przyznanie 19 odznaczeń. Major John Frost został uhonorowany Krzyżem Wojskowym (Military Cross, MC), kapitan James Cook otrzymał Krzyż Wybitnej Służby (Distinguished Service Cross, DSC), a sierżant George Cox uhonorowany został Medalem Wojskowym (Military Medal, MM). Ponadto przyznano dwa kolejne Krzyże Wybitnej Służby oraz kilka innych wyróżnień.
Sukces rajdu na Bruneval miał również długoterminowe konsekwencje dla brytyjskich sił powietrznodesantowych. Ministerstwo Wojny zdecydowało się na rozbudowę istniejących oddziałów poprzez utworzenie specjalnej Battle School w Derbyshire w kwietniu 1942 roku oraz pułku spadochronowego. Dodatkowo, kilka batalionów piechoty zostało przekształconych w bataliony powietrznodesantowe w sierpniu 1942 roku. To wszystko świadczy o znaczeniu i wpływie, jaki miała operacja Biting na rozwój brytyjskich sił powietrznodesantowych oraz na sposób prowadzenia działań wojskowych w późniejszych latach II wojny światowej.