30 kwietnia 1848 roku pod Miłosławiem doszło do największego starcia zbrojnego oddziałów polskich z armią pruską podczas powstania wielkopolskiego. Pomimo lokalnego charakteru potyczka była jednym z najbardziej doniosłych momentów Wiosny Ludów na ziemiach polskich.
Po zwycięstwie pod Książem, pruski generał Blumen zgromadził około 2500 żołnierzy i cztery działa, by uderzyć na Ludwika Mierosławskiego, który bronił się w Miłosławiu z około 1200 powstańcami i również czterema działami. Początkowo obie strony podjęły próbę negocjacji, jednak wieści o nadciągających polskich posiłkach pod dowództwem Józefa Garczyńskiego (1000 żołnierzy z Nowego Miasta) oraz Feliksa Białoskórskiego (1200 żołnierzy z Pleszewa) skłoniły Mierosławskiego do zerwania rozmów. Decyzja ta zapoczątkowała starcie, które szybko przerodziło się w zaciętą bitwę.
W pierwszej fazie starcia słabsze siły polskie zostały zmuszone do opuszczenia Miłosławia i zajęcia pozycji obronnych po obu stronach szosy. Prusacy podjęli próbę pościgu z wykorzystaniem kawalerii, lecz ich działania zostały powstrzymane przez oddziały Garczyńskiego. Gdy na pole walki dotarły siły Białoskórskiego, Polacy przeszli do skutecznego kontrataku.
W drugiej fazie bitwy powstańcy przeprowadzili zdecydowane kontruderzenie. Uprzedzili szarżę pruskiej jazdy, a następnie przedarli się z powrotem do Miłosławia. Mimo że Prusacy zostali zmuszeni do odwrotu, wyczerpane bojem oddziały polskie nie były w stanie podjąć pościgu, co uniemożliwiło pełne wykorzystanie odniesionego zwycięstwa.
Bitwa zakończyła się taktycznym zwycięstwem strony polskiej. Straty wyniosły około 200 żołnierzy po stronie powstańczej i około 225 po stronie pruskiej. Choć zwycięstwo nie przyniosło strategicznego przełomu, miało ogromne znaczenie moralne – pokazało siłę zrywu narodowego i determinację Polaków w walce o niepodległość. Wydarzenia spod Miłosławia są dziś upamiętnione w kilku miejscach. Najbardziej znanym symbolem jest Pomnik Wiosny Ludów w Miłosławiu, postawiony ku czci poległych bohaterów. Po 1990 roku bitwa została również uhonorowana na Grobie Nieznanego Żołnierza w Warszawie – na jednej z tablic widnieje napis: „MIŁOSŁAW 30 IV 1848”.