27 stycznia 1945 roku, żołnierze Armii Czerwonej z 60. Armii 1. Frontu Ukraińskiego wyzwolili niemiecki kompleks obozów koncentracyjnych Auschwitz-Birkenau.

Auschwitz-Birkenau, zespół niemieckich nazistowskich obozów koncentracyjnych i obozów zagłady, został założony na mocy rozkazu Heinricha Himmlera z 27 kwietnia 1940 roku. Dwa dni później komendantem przyszłego obozu został mianowany Rudolf Höß. Pierwszy oboz, Auschwitz I, stanowił głównie miejsce pracy przymusowej, pełniąc równocześnie funkcję centrum zarządzającego dla całego kompleksu. W miarę rozbudowy obozu, powstały kolejne obozowe jednostki – Auschwitz II – Birkenau, który stał się głównym miejscem eksterminacji Żydów, oraz Auschwitz III – Monowitz, gdzie więźniowie byli wykorzystywani do pracy przymusowej w zakładach koncernu IG Farben.

W latach 1940-1945 Auschwitz-Birkenau stało się symbolem przemocy i brutalności reżimu hitlerowskiego. W obozach tych życie straciło około 1,1 miliona osób, w tym 960 tysięcy Żydów, stanowiących niemal 90% ofiar. Oprócz Żydów, w Auschwitz zginęli także Polacy, Romowie, jeńcy sowieccy i przedstawiciele wielu innych narodowości. Auschwitz był miejscem systematycznej eksterminacji, w którym wykorzystywano komory gazowe i krematoria.

Na początku 1945 roku, Armia Czerwona, zbliżając się do granic III Rzeszy, zaczęła wyzwalać obozy koncentracyjne. 27 stycznia 1945 roku, 454. Pułk Strzelecki z 100. Lwowskiej Dywizji Strzeleckiej 60. Armii 1. Frontu Ukraińskiego dotarł do obozu Auschwitz. W momencie wyzwolenia, na terenie obozu znajdowało się około 7,5 tysiąca więźniów, którzy przeżyli piekło w tym nazistowskim kompleksie. Większość z nich była wyniszczona fizycznie i psychicznie, a ich stan zdrowia wymagał natychmiastowej pomocy.

Po wyzwoleniu, część więźniów udała się do swoich domów, próbując powrócić do normalnego życia. Inni zostali przewiezieni do prowizorycznych szpitali, zorganizowanych na terenie obozu, gdzie próbowano ratować ich zdrowie. Część chorych została przetransportowana do szpitali w Krakowie, jednak pomimo intensywnej opieki, nie wszyscy więźniowie przeżyli. W lutym i marcu 1945 roku zmarło wielu z nich, głównie z powodu wycieńczenia organizmu i wyniszczenia. Łącznie w okresie funkcjonowania szpitali na terenie obozu zmarło około 600 osób.

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

W górę