23 listopada 1895 roku urodził się Tadeusz Klimecki – polski oficer, prawnik i działacz niepodległościowy, generał brygady Wojska Polskiego, uczestnik trzech wojen, w latach 1940–1943 szef Sztabu Naczelnego Wodza.
Tadeusz Klimecki urodził się 23 listopada 1895 roku w Tarnowie. Po ukończeniu gimnazjum w Jaśle w 1913 roku rozpoczął studia prawnicze w Krakowie. Wykształcenie przerwał wybuch I wojny światowej, w wyniku którego Klimecki został powołany do służby wojskowej. Początkowo służył w Legionie Wschodnim (II Legion Polski), a po jego rozwiązaniu trafił do armii austro-węgierskiej. W 1916 roku awansował na stopień podporucznika i został skierowany na front włoski, gdzie trzykrotnie odniósł rany.
W listopadzie 1918 roku, po odzyskaniu przez Polskę niepodległości, Klimecki powrócił do Tarnowa. Aktywnie uczestniczył w organizacji struktur odradzającego się wojska, w tym 57 Pułku Piechoty, który po wypowiedzeniu posłuszeństwa władzom austriackim wrócił z frontu włoskiego. W lutym 1919 roku jednostkę tę przemianowano na 16. Pułk Piechoty Ziemi Tarnowskiej – jedną z najbardziej zasłużonych formacji wojny polsko-bolszewickiej. Klimecki, jako dowódca kompanii, a później batalionu, awansował do stopnia kapitana.
Rozwój kariery wojskowej w II Rzeczypospolitej
W latach 1925–1927 Klimecki był słuchaczem Wyższej Szkoły Wojennej w Warszawie. Po ukończeniu nauki objął stanowisko szefa sztabu 12. Dywizji Piechoty, a po trzech latach powrócił do szkoły jako wykładowca. W latach 1934–1936 pełnił funkcję zastępcy dowódcy 18. Pułku Piechoty w Skierniewicach, a następnie został dowódcą 5. Pułku Strzelców Podhalańskich w Tarnowie.
W 1938 roku awansował na stopień pułkownika i ponownie objął stanowisko wykładowcy w Wyższej Szkole Wojennej, tym razem jako jeden z jej czołowych specjalistów.
Służba w czasie II wojny światowej
Podczas kampanii wrześniowej w 1939 roku Klimecki pełnił funkcję szefa Wydziału Operacyjnego III Oddziału Sztabu Naczelnego Wodza. Po klęsce wrześniowej przedostał się przez Rumunię do Francji, gdzie został szefem III Oddziału Sztabu Naczelnego Wodza. W lipcu 1940 roku, po ewakuacji polskich sił do Wielkiej Brytanii, objął stanowisko szefa Sztabu Naczelnego Wodza. W 1941 roku awansował na stopień generała brygady.
Katastrofa w Gibraltarze i ostatnia droga
Latem 1943 roku generał Klimecki towarzyszył generałowi Władysławowi Sikorskiemu w podróży na Bliski Wschód. Podczas powrotu z tej wizyty 4 lipca 1943 roku obaj zginęli w katastrofie lotniczej w Gibraltarze.
Początkowo Klimecki został pochowany na cmentarzu wojskowym w Newark w Anglii. W 2010 roku jego szczątki ekshumowano i z honorami przeniesiono na Cmentarz Wojskowy na Powązkach w Warszawie, gdzie spoczął obok innych zasłużonych postaci polskiej historii.