17 sierpnia 1896 roku w Buenos Aires zmarł Robert Chodasiewicz – polski inżynier i pionier wojsk balonowych. Uczestnik wielu kampanii wojennych na trzech kontynentach: w Europie, Ameryce Północnej i Południowej. Wykładowca w argentyńskiej szkole wojskowej.
Chodasiewicz pochodził z rodziny patriotycznej – jego ojciec, Szymon, brał udział w powstaniu listopadowym, co skutkowało represjami wobec całej rodziny. Robert i jego bracia zostali skierowani do szkół wojskowych. Ukończył Szkołę Oficerską w Petersburgu jako specjalista od topografii.
Podczas wojny krymskiej walczył w armii rosyjskiej w randze podporucznika i brał udział w bitwie pod Bałakławą. Jednak 5 marca 1855 roku zdecydował się na dezercję i przeszedł na stronę brytyjską. Internowany początkowo przez Brytyjczyków, później dołączył do jednostki wywiadowczej. Po zakończeniu wojny wyemigrował do Anglii, gdzie napisał i opublikował wspomnienia z wojny krymskiej pod tytułem A Voice within the Walls of Sebastopol.
Po krótkim pobycie w Europie Chodasiewicz wstąpił do armii tureckiej, gdzie brał udział w pracach topograficznych na granicy grecko-tureckiej. W 1862 roku wyjechał do Stanów Zjednoczonych, by wziąć udział w wojnie secesyjnej po stronie Unii. Jako specjalista od artylerii i fortyfikacji pracował nad umocnieniami wokół Waszyngtonu i Wirginii. Po zakończeniu wojny objął stanowisko inżyniera w kopalni w Pensylwanii, a później w Departamencie Inżynieryjnym Nowego Jorku.
W 1865 roku Chodasiewicz został zaproszony przez argentyńskiego dyplomatę Domingo Faustino Sarmiento do służby w armii tego kraju. W Ameryce Południowej trwała wówczas wojna paragwajska (1864–1870). Chodasiewicz zajął się opracowywaniem planów fortyfikacji i dowodził pracami inżynieryjnymi.
Jednym z najbardziej przełomowych momentów jego kariery było pionierskie wykorzystanie balonów do celów wojskowych. 24 czerwca 1867 roku przeprowadzono pierwsze próbne wzniesienie balonu, a już 8 lipca odbył się pierwszy zwiadowczy lot balonowy, w którym uczestniczył Chodasiewicz. Kolejne loty zwiadowcze miały miejsce w lipcu tego samego roku, umożliwiając wojskom prowadzenie rozpoznania pozycji przeciwnika z powietrza. Było to pierwsze tego typu zastosowanie balonu na terytorium Ameryki Południowej, za co Chodasiewicz został uhonorowany Krzyżem Komandorskim Orderu Róży.
Po zakończeniu wojny z Paragwajem Chodasiewicz pozostał w Ameryce Południowej. W 1870 roku otrzymał obywatelstwo argentyńskie. Pracował jako dyrektor kolei w Asunción i szef topografów w prowincji Corrientes. Opracował Atlas historico de la guerra del Paraguay, który w 1882 roku zdobył pierwszą nagrodę na Wystawie Kontynentalnej.
W 1887 roku powrócił do czynnej służby w armii argentyńskiej, gdzie został przydzielony do oddziału topograficznego sztabu generalnego. Był również wykładowcą w szkole wojskowej. W 1890 roku zaangażował się w działalność Polskiego Stowarzyszenia Demokratycznego w Argentynie, którego był współzałożycielem.
W 1895 roku zakończył służbę wojskową w stopniu pułkownika. Zmarł 17 sierpnia 1896 roku w Buenos Aires. Pochowano go na miejscowym cmentarzu w kwaterze żołnierzy wojny paragwajskiej, a w pogrzebie uczestniczył prezydent Argentyny Bartolomé Mitre.